যদি চাব খোজে নীল আকাশ,
ৰ’দালিয়ে চকুত চকু থৈ তোমাৰ,
শুকুলা মেঘ ভাহি ৰোৱা দুচকুতে…
যদি ফুলপাহে কয় তুমি ৰাতিপুৱাৰ,
মিঠা অনুভুতি উমাল ৰ’দৰ,
বিয়পি আছা বতাহৰ ৰাগিনীতে….
যদি চুব খোজে কোমল অনুভুতি,
কুঁৱলিয়ে টুপ টুপ নিয়ৰ হৈ,
কাব্যৰ পৃথিৱী ওমলা তোমাৰ হাঁহিটিতে….
যদি তিয়াব খোজে তোমাৰ দেহৰ,
থূপ খোৱা লাজৰ অলংকাৰ,
অশান্ত হৈ ফাগুণৰ বৰষুণজাকে….
যদি মই কও তুমি দিনৰ,
সৌন্দৰ্য্য তোমাৰ উপহাৰ ৰ’দৰ,
তোমাৰ পোহৰত জোনাকো জিলিকে……
পাৰ্থ……..